Στην κίνηση μας συμμετέχουν ενεργοί πολίτες της Αρτέμιδας και των Σπάτων, που ήταν και είναι παρόντες στις κοινές υποθέσεις και κινήματά της. Η βαθιά μας πίστη στη δύναμη των κινημάτων της αυτοδιοίκησης, της παιδείας, των συνεταιρισμών και των συνδικάτων, της οικολογίας, των γυναικών και των νέων, είναι για εμάς δύναμη. Είμαστε κομμάτι τους και τα υπηρετούμε σταθερά, για να αναδειχθούν και να εφαρμοσθούν, στα δημόσια πράγματα των δυο πόλεων, οι μεγάλες επιλογές της συλλογικής συμμετοχής, της συναπόφασης, της αυτο-οργάνωσης, της αυτοδιαχείρισης και της άμεσης δημοκρατίας.

Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2014

ΕΧΟΥΝ ΕΤΟΙΜΗ ΠΡΟΜΕΛΕΤΗ
ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΑΖΩΜΑ
ΤΗΝ ΤΣΙΜΕΝΤΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΑΛΥΚΗΣ !
 

Οι ιδέες «αξιοποίησης» της Αλυκής, με μπάζωμα και τσιμεντοποίηση, δεν είναι σημερι- νές. Ξεκίνησαν από την «εποχή Τυράκη», αρχές της δεκαετίας του ΄90, με την προσπάθεια εξοικείωσης των δημοτών στη “διαμόρφωση” της προστατευόμενης περιοχής, του «κουνουπότοπου», και την ανέγερση δημαρχιακού μεγάρου.
  Οι προσπάθειες συνεχίσθηκαν την τετραετία Κασίμη, με πράξεις αυτή τη φορά, δηλαδή, με μπάζωμα μέρους του υγρότοπου από τις υπηρεσίες του ίδιου του δήμου Αρτέμιδας, ενέργεια η οποία αποκρούστηκε κυριολεκτικά στο παραπέντε, από την επί τόπου παρέμβαση των ενεργών πολιτών της Αρτέμιδας, των ανθρώπων της Ορνιθολογικής Εταιρίας, του τοπικού Αστυνομικού Τμήματος, νομαρχιακών συμβούλων και των υπηρεσιών Περιβάλλοντος της τότε νομαρχίας Αν. Αττικής...

ΠΟΛΙΟΡΚΗΤΙΚΟΣ ΚΡΙΟΣ
 
   Έκτοτε, φαινομενικά, οι ιδέες «αξιοποίησης» της Αλυκής μοιάζουν να μην περπατούν. Όμως οι πιέσεις νομιμοποίησης των αυθαιρέτων αθλητικών εγκαταστάσεων στον προστατευόμενο χώρο, ποτέ δεν σταμάτησαν να δρουν ως «πολιορκητικός κρι-ός» αποχαρακτηρισμού της περιοχής «Β1 Απολύτου Προστασίας», βάση του Διατάγματος Χρήσεων Γης της Αν. Αττικής. Η παντελής έλλειψη αθλητικών χώρων στην περιοχή και οι εύλογες προσδοκίες των αθλούμενων και των αθλητικών παραγόντων,  αξιοποιούνται όσο δεν γίνεται από τους επιτηδείους, κάθε λογής υπέρμαχους “αξιοποίησης” της Αλυκής…
   Σήμερα τα πράγματα σοβαρεύουν κι άλλο σε περιβάλλον γενικής εκποίησης της δημόσιας περιουσίας από το υπουργείο Οικονομικών και το ΤΑΙΠΕΔ. Άλλωστε δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τις αρχές του καλοκαιριού που το ίδιο υ-πουργείο είχε φέρει σχέδιο νόμου που προέβλεπε την ιδιωτικοποίηση και τσιμεντοποίηση των ακτών της χώρας.
  Η ύπαρξη όμως έτοιμης προμελέτης εξαφάνισης του υγρότοπου της Αλυκής από υπηρεσία του ελληνικού δημοσίου, και συγκεκριμένα την Κτηματική Εταιρία του Δημοσίου, κάνει τα πράγματα επικίνδυνα !
  Κι όμως η προμελέτη, μέρος της οποίας δημοσιοποιούμε, περιγράφει με σαφήνεια το σχεδιασμένο περιβαλλοντικό έγκλημα:
•         Μπαζώνεται πάνω από το 90% του εναπομείναντος από τις τόσες καταπατήσεις και τα μπαζώματα, σημερινού υγρότοπου και τον περιορίζει στη σημειούμενη θέση 32 της προμελέτης, περιτριγυρισμένη από ποικίλες τόσες δραστηριότητες και εμπορικές χρήσεις.
•         Προβλέπεται η ανέγερση δημαρχιακού μεγάρου στο νοτιοδυτικό άκρο και δίπλα του το γήπεδο ποδοσφαίρου, επιδιώκοντας τη συναίνεση της δημοτικής αρχής και την αντίστοιχη πίεση του Α.Ο. Αρτέμιδας για γήπεδο.
•         Κλείνεται το μάτι στην τοπική επιχειρηματικότητα για ευκαιρίες και τουριστική κίνηση, με νεροτσουλήθρες, εστιατόρια, γήπεδα μπάσκετ -  βόλεϊ, κ.α.
•         Επιχειρείται να διασκεδαστούν οι αναμενόμενες αντιδράσεις στο περιβαλλοντικό έγκλημα που περιγράφει, και με κυνισμό και ειρωνεία η μελέτη προβλέπει …περιβαλλοντικό μουσείο !


ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΑΠΑΞΙΩΣΗ

Κατά την πάγια τακτική του το ελληνικό δημόσιο των τελευταίων χρόνων και περισσότερο η εξουσία του μνημονίου, απαξιώνει και ευτελίζει κάθε τι το οποίο θέλει να εκποιήσει. Απ’ τον κανόνα αυτόν δεν ξέφυγε η Αλυκή η οποία απροστάτευτη, καταπατημένη, βρώμικη και μόνιμα πολιορκούμενη από τις ανθρώπινες δραστηριότητες, απαξιώνεται μέρα τη μέρα περισσότερο στα μάτια των δημοτών.
• Το γήπεδο μπάσκετ, στο όνομα του «πολιτισμού», παράνομα ηλεκτροδοτούμενο από το Δήμο και δημιουργεί τετελεσμένα καταπάτησης.
• Με απόντα το Δήμο από κάθε προστασία της περιοχής, τείνει να καθιερωθεί δρόμος πάνω στον αιγιαλό που συνδέει το τέρμα του Αγ. Νικολάου με το χώρο της Λαϊκής των καλοκαιρινών μηνών.
• Αν εξαιρέσει κανείς τις ευκαιριακές αλλά αξιέπαινες πρωτοβουλίες καθαρισμού του υγρότοπου, υπό την εποπτεία της Ορνιθολογικής, απουσιάζει κάθε άλλη μέριμνα προστασίας.