Η συνέντευξη της υποψήφιας δημάρχου Σπάτων - Αρτέμιδας Λίας Ντελάκη (εφημερίδα "δρόμος" Απρίλιος 2014)
Οι δημοτικές εκλογές του 2014 δεν έχουν καμιά σχέση με ότι γνωρίζαμε έως σήμερα για τις τοπικές εκλογές. Εκ των πραγμάτων οι γενικότερες εξελίξεις: η φτώχεια και η μιζέρια των μνημονίων, το διακύβευμα των ευρωεκλογών και η διαφαινόμενη, ίσως προοπτική να επιλέξει η χώρα μας κι ο λαός της μια αξιοπρεπή πορεία στο δύσκολο ευρωπαϊκό περιβάλλον, επισκιάζουν σε σημαντικό βαθμό τις τοπικές υποθέσεις.
Όμως τα προβλήματα των δυο πόλεων είναι εδώ και τα συσσωρευμένα αδιέξοδα τόσων χρόνων ζητούν λύσεις, με δεδομένες τις περικοπές στη χρηματοδότηση των δήμων και ανοικτό το ενδεχόμενο ιδιωτικοποιήσεων υπηρεσιών ή απολύσεων εργαζομένων.
Υπάρχουν λύσεις σε ένα τέτοιο περιβάλλον;
Πόσο εκτός τόπου και χρόνου μοιάζουν οι «ανεξάρτητες» υποψηφιότητες που ζήσαμε;
Η υποψήφια δήμαρχος της Δημοτικής Ριζοσπαστικής Ανανέωσης Λία Ντελάκη, δίνει τις δικές της απαντήσεις...
Η Λία Ντελάκη κατάγεται από τα Σπάτα, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, και από το Ηράκλειο Κρήτης. Είναι απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και μιλά αγγλικά και γαλλικά.
Εργάστηκε ως συνεργάτης σε δικηγορικό γραφείο με κύριο αντικείμενο το αστικό και το εμπορικό δίκαιο μέχρι το 2002, και έκτοτε ασκεί ανεξάρτητη δικηγορία. Εργάστηκε ως Υπεύθυνη Νομικός στο Κτηματολογικό Γραφείο Παλλήνης, στο έργο «Μελέτη Δημιουργίας Ψηφιακής Βάσης Δεδομένων Ενεργών Τίτλων».
Συμμετείχε ως υποψήφια δημοτική σύμβουλος στον συνδυασμό «Σπάτα – Δικαίωμα στο Μέλλον» με επικεφαλής τον Χρήστο Τσαντήλα στις εκλογές του 2002 και εργάστηκε ως ειδική συνεργάτης στο Δήμο Σπάτων- Αρτέμιδος, από τον Απρίλιο του 2012.
Είναι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ Σπάτων - Αρτέμιδος και του Δικτύου Αλληλεγγύης της περιοχής.
Η υποψηφιότητα της και μόνο, ως η πρόταση της Δημοτικής Ριζοσπαστικής Ανανέωσης, ήρθε να ταράξει τα νερά στις δυο πόλεις οι οποίες μέχρι τώρα είχαν συνηθίσει οι υποψήφιοι να συστήνονται “ανεξάρτητοι”, ασχέτως αν είναι γνωστοί κομματικοί παράγοντες...
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Στην Ανατολική Αττική, ξέραμε ότι στις αυτοδιοικητικές εκλογές γίνονται συνεργασίες προσώπων και εκτός εξαιρέσεων οι συνδυασμοί δεν πρόσκεινται φανερά σε κάποιο πολιτικό χώρο.
Τι σας οδήγησε αυτή τη φορά να δημιουργήσετε δημοτική παράταξη με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ;
Το φαινόμενο των υπερκομματικών συνδυασμών απαντάται όχι μόνο στην Ανατολική Αττική αλλά σε όλες τις περιφερειακές ενότητες της χώρας και παλιότερα αποτελούσε και αίτημα των τοπικών κοινωνιών οι οποίες δικαιολογημένα δυσφορούσαν όταν καλούνταν να επιλέξουν τα αυτοδιοικητικά σχήματα, με μόνο κριτήριο την πρόσδεσή τους στο ένα ή το άλλο κόμμα. Προσωπικά, αντιλαμβάνομαι πλήρως το πόσο απελευθερωτικό είναι για τον πολίτη, να μπορεί να επιλέγει με βάση τη δική του προσωπική, βιωματική άποψη σχετικά με τα πρόσωπα που θεωρεί ο ίδιος κατάλληλα, χωρίς τις ασφυκτικές υποδείξεις της εκάστοτε «πεφωτισμένης» δεσποτείας του κόμματος, δεδομένου μάλιστα ότι και η ίδια πιστεύω ότι έντιμοι και ικανοί άνθρωποι βρίσκονται σε όλους τους πολιτικούς χώρους.
Ωστόσο, το φαινόμενο των υπερκομματικών συνδυασμών εξελίσσεται στην εξής -κατά την άποψή μου προβληματική- κατάσταση: Η συζήτηση για την αυτοδιοίκηση πλέον περιορίζεται μόνο στα πρόσωπα, χωρίς καμία αναφορά στις πολιτικές που ακολουθούνται και υπηρετούνται από τα πρόσωπα.
Οι συνδυασμοί σχηματίζονται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να περιλαμβάνουν όσο γίνεται περισσότερους «αναγνωρίσιμους» και δημοφιλείς υποψηφίους, οι οποίοι δεν έχουν κανένα κοινό στόχο ή όραμα, δεν αναλαμβάνουν καμία κοινή δέσμευση, και συσπειρώνονται προσωρινά και μόνο γύρω από την ιδέα της πιθανής εκλογικής νίκης.
Η δημιουργία δημοτικής παράταξης με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ, έχει σαν στόχο καταρχάς, να αναδείξει το ότι οι επιλογές στην Αυτοδιοίκηση, δεν είναι -και ποτέ δεν ήταν- ουδέτερες πολιτικά. Η αυτοδιοίκηση δε λειτουργεί σε κενό αέρος. Λειτουργεί μέσα στο πλαίσιο το οποίο διαμορφώνει η κεντρική πολιτική σκηνή.
Όταν η σημερινή κυβέρνηση αποφάσισε να καταργήσει τη δημοτική αστυνομία και τους σχολικούς φύλακες, να μειώσει τους πόρους κατά 70%, δε ρώτησε καμία τοπική κοινωνία, αν συμφωνεί ή όχι.
Επιπλέον στόχος της δημιουργίας δημοτικής παράταξης με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ είναι να εξοικειωθεί η τοπική κοινωνία με μία διαφορετική αντίληψη για τη συμμετοχή της στα κοινά.
Αυτό που ισχύει σήμερα, εγώ το ονομάζω «δημοκρατία της ανάθεσης και της ανάπαυσης».
Καταλαβαίνω απόλυτα γιατί έχει επικρατήσει το σύστημα της «λευκής επιταγής» στην πολιτική ζωή. Διότι είναι απλό και εύκολο.
Η πρότασή μας είναι πιο απαιτητική. Καλούμε την τοπική κοινωνία να επιλέξει και να προτείνει η ίδια ποιοι θέλει να την εκπροσωπήσουν στο δημοτικό και στα τοπικά συμβούλια. Να ιεραρχήσει η ίδια τις προτεραιότητες στην επίλυση των τοπικών προβλημάτων, εν ολίγοις, καλούμε τους δημότες να αναλάβουν οργανωμένη πρωτοβουλία και συντονισμένη δράση και αυτό είναι κάτι που έχουμε ξεχάσει πως γίνεται.
Προσωπικά, δεν μπορώ να κρίνω αυστηρά τους απέχοντες, διότι όπως είπα, κατανοώ απόλυτα τους μηχανισμούς που έχουν καταφέρει να «απονευρώσουν» και να αποκοιμίσουν την κοινωνία. Ωστόσο, είμαι αντίθετη πολιτικά με αυτούς που υιοθετούν τη στάση: «απέχω μεν – διαμαρτύρομαι δε», διότι η διαμαρτυρία χωρίς ενεργή συμμετοχή τελικώς, καταλήγει σε παθητική συναίνεση σε όσα μας έχουν επιβάλλει.
Δηλαδή, στο συνδυασμό σας θα είστε όλοι ΣΥΡΙΖΑ ή χωρούν κι άλλοι;
Το πλαίσιο των αρχών μας οριοθετείται από την ιδρυτική μας διακήρυξη, η οποία είναι προσιτή σε όλους μέσω του διαδικτύου, αλλά ως μία σύντομη απάντηση θα έλεγα ότι στο συνδυασμό μας χωρούν όσοι διαπνέονται από δημοκρατικές, ριζοσπαστικές, αντι- μνημονιακές και αντιφασιστικές αντιλήψεις.
Αν μπορούσα να επεκταθώ, θα έλεγα ότι η δημοκρατικότητα δεν είναι κάτι σαν «υπεύθυνη δήλωση», είναι στάση ζωής. Και οφείλω να προσθέσω ότι γνήσιους δημοκράτες, συναντώ και σε άλλους πολιτικούς χώρους, πλην του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, θα προσέθετα ότι ένα από τα κριτήρια που χρησιμοποιώ για να ανιχνεύσω την «προδιάθεση» για δημοκρατία, είναι το αν κάποιος σέβεται τη διαδικασία του διαλόγου και το συνομιλητή του. Εκτιμώ πολύ τους ανθρώπους που βλέπω να έχουν μεγαλύτερη ανάγκη να ακούσουν, παρά να μιλήσουν.
Όσον αφορά στη σύνθεση του συνδυασμού πάντως, ένα πολύ σοβαρό κριτήριο είναι η πρόθεση ενός εκάστου των υποψηφίων να θέσει τον εαυτό του στη διάθεση των αναγκών του Δήμου και να λειτουργήσει συλλογικά, δηλαδή χωρίς να προτάσσει το προσωπικό του όφελος και χωρίς να ακολουθεί μικροπολιτικές τακτικές.
Ευνόητο επίσης είναι ότι είμαστε διατεθειμένοι όλοι, να εμπιστευθούμε και να στηρίξουμε τους νέους και τις νέες του συνδυασμού.
Οι πολίτες, θα μπορούσε κάποιος να πει, έχουν τη δυνατότητα στην κάλπη του Ευρωκοινοβουλίου ή σ’ αυτή του Περιφερειάρχη να καταδικάσουν την πολιτική των μνημονίων, όπως τους καλεί ο πολιτικός σας χώρος. Μήπως σε επίπεδο Δήμου θα πρέπει να τεθούν πιο τοπικά κριτήρια;
Όπως έχω ήδη αναφέρει, είναι εντελώς εσφαλμένο να πιστεύει κανείς ότι τα τοπικά προβλήματα των Δήμων και τα εργαλεία επίλυσής τους, υπάρχουν ανεξάρτητα από τη γενική κατάσταση της χώρας και τις επιλογές της κεντρικής εξουσίας αλλά και της ασκούμενης ευρωπαϊκής πολιτικής.
Τα τελευταία 4 χρόνια, υπό τα όμματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, διεξάγεται μία λυσσαλέα επίθεση προς οποιοδήποτε θεσμό βρίσκεται κοντά στον πολίτη και έχει ως αποστολή την θεραπεία των αναγκών του. Πλήττεται βάναυσα η παιδεία, πλήττεται η υγεία και βεβαίως στο στόχαστρο των μνημονιακών κυβερνήσεων βρέθηκε και η αυτοδιοίκηση.
Θεωρώ ότι η αντίδραση των πολιτών πρέπει να είναι ακριβώς ανάλογη με την επίθεση που δέχεται. Αν αντιληφθεί ο δημότης ότι μέσω της συρρίκνωσης του θεσμού της αυτοδιοίκησης, συρρικνώνονται και τα δικά του δικαιώματα, είναι βέβαιον ότι θα καταψηφίσει την πολιτική των μνημονίων και σε επίπεδο Δήμου.
Εξάλλου, ποτέ δεν ισχυριστήκαμε ως παράταξη ότι θα εγκατασταθούμε έξω από το Υπουργείο Εσωτερικών και το Υπουργείο Οικονο- μικών και θα διαδηλώνουμε, αφήνοντας την επίλυση των τοπικών καθημερινών προβλημάτων στο μηχανισμό του αυτόματου πιλότου.
Ευτυχώς και για εμάς και για τους πολίτες, τα αυτοδιοικητικά στελέχη της περιοχής μας που συμμετέχουν στο συνδυασμό μας, έχουν δώσει το στίγμα τους και έχουν έμπρακτα αποδείξει ότι έχουν και θέληση και γνώση των τοπικών ζητημάτων. Ας μην ξεχνάμε, ότι βρίσκονταν στην πρωτοπορία όλων των κινημάτων που είχαν ως επίκεντρο την ποιότητα ζωής του πολίτη, όπως τον περιορισμό των συνεπειών από τη λειτουργία του αεροδρομίου, την προστασία του περιβάλλοντος, τη δημιουργία και ενίσχυση των δομών αλληλεγγύης. Επίσης, δεν είναι διόλου τυχαίο ότι η διαδρομή τους κατέδειξε ότι όλοι τους ενεργούσαν με ένα αίσθημα αποστολής και κανένας εξ αυτών δεν συμπεριφέρθηκε ως ιμάντας διεκπεραίωσης μικροσυμφερόντων. Για το λόγο αυτό αισθάνομαι την ανάγκη να τους ευχαριστήσω και προσωπικά, διότι η στάση τους αποτέλεσε και το θεμέλιο της δικής μας προσπάθειας και μας επιτρέπει να πούμε πειστικά στον κόσμο, ότι υπάρχουν και άλλες αντιλήψεις, άλλοι δρόμοι, διαφορετικά υποδείγματα συμπεριφοράς.
Οι άνθρωποι αυτοί, σε συνδυασμό με όσους εισέρχονται για πρώτη φορά στο στίβο των δημοτικών εκλογών φέρνοντας τις ιδέες τους και τον ενθουσιασμό τους, μπορούν να αποτελέσουν έναν μηχανισμό που θα πυροδοτήσει, επιτέλους, τις εξελίξεις στο Δήμο μας.
Ο κ. Δ. Μάρκου, είναι νέος άνθρωπος κι αυτός κι ανήκει στη Νέα Δημοκρατία. Παρ’ όλα αυτά όμως λέει ότι κατεβαίνει ως ανεξάρτητος. Πως το σχολιάζετε;
Αυτό είναι το σχέδιο επιβίωσης του κ. Μάρκου. Αλλά για να είμαστε ακριβείς και δίκαιοι, δεν είναι μόνο δικό του, είναι και του κόμματός του. Είναι κεντρική πολιτική επιλογή της Νέας Δημοκρατίας η οποία φοβούμενη την επερχόμενη συντριβή, από την καταδίκη των υποψηφίων που πρόσκεινται σε αυτήν, τους απαλλάσσει από το άλλοτε πολυπόθητο χρίσμα το οποίο γι΄ αυτούς σήμερα, θα λειτουργούσε ως «στίγμα».
Σε κάθε περίπτωση ωστόσο, επειδή όλοι οι άνθρωποι δικαιούνται να αλλάζουν γνώμη και να επανατοποθετούνται, αν διαφωνεί ρητά με την πολιτική που άσκησε το κόμμα του και τις συνέπειες που είχε αυτό στην αυτοδιοίκηση, υποθέτω θα μας το πει. Αρκεί βεβαίως, να μας πείσει ότι το εννοεί.
Η λύση του «γόρδιου δεσμού» με τις πράξεις εφαρμογής, τη σχολική στέγη και άλλα χρονίζοντα προβλήματα των δυο πόλεων του Δήμου, από τι εξαρτώνται;
Γιατί δεν λύθηκαν μέχρι σήμερα; Ήταν ανίκανοι όλοι οι προηγούμενοι δήμαρχοι, δεν προσπάθησαν;
Τι συμβαίνει τελικά; Και γιατί εσείς θα μπορέσετε;
Ειδικά οι πράξεις εφαρμογής αποτελούν εξειδικευμένα τεχνικά ζητήματα, με υψηλές απαιτήσεις για επιστημονική γνώση τόσο από τους αιρετούς που τις αποφασίζουν και τις σχεδιάζουν, όσο και από τις υπηρεσίες που καλούνται να υποστηρίξουν τον σχεδιασμό.
Οι προηγούμενοι δήμαρχοι, ειδικά αυτοί που αποφάσισαν τις εντάξεις στο σχέδιο πόλης, έκαναν ασκήσεις επί χάρτου.
Το μέλημά τους ήταν να βάλουν μία περιοχή στο σχέδιο, ώστε να μπορέσουν να αντλήσουν ψήφους από αυτή την πρωτοβουλία και εν συνεχεία εγκατέλειπαν το εγχείρημα στην τύχη του. Σε κάποιες περιπτώσεις δε, ακόμη χειρότερα, έκαναν ότι μπορούσαν για να το υπονομεύσουν προς ίδιον όφελος. Όπως αντιλαμβάνεστε, οι αιτίες των προβλημάτων δεν είναι οι ίδιες σε όλες τις περιπτώσεις.
Όσον αφορά στην Αρτέμιδα το σφάλμα έγκειται στο ότι ανατέθηκαν όλες οι μελέτες και για τις 11 πολεοδομικές ενότητες σε ένα μελετητικό γραφείο. Αδιανόητο. Αν ο τότε Δήμαρχος γνώριζε τι σημαίνει πράξη εφαρμογής και δη σε περιοχές με εκτεταμένη αυθαίρετη δόμηση, θα αντιλαμβανόταν πόσο παρακινδυνευμένη ήταν αυτή η επιλογή. Ο Δήμος σήμερα βρίσκεται σε αντιδικία με τον μελετητή.
Όσον αφορά στα Σπάτα, τόσο στην περίπτωση των Μυκηναϊκών Τάφων όσο και στην περίπτωση των Επιχειρηματικών Πάρκων, οι πράξεις εφαρμογής σχεδιάστηκαν χωρίς ο Δήμος να έχει προηγουμένως εξασφαλίσει τα χρήματα για να τις εφαρμόσει και να καταβάλλει τις αντίστοιχες αποζημιώσεις στους ιδιοκτήτες, με το σκεπτικό «το κάνω εγώ και πληρώνει ο επόμενος». Δυστυχώς όμως η παθολογία δεν εξαντλείται σε αυτό. Και στις δύο παραπάνω περιοχές, οι κυρωμένες ήδη πράξεις εφαρμογής, εμφανίζουν και τεχνικά αλλά και νομικά σφάλματα, τα οποία είναι τέτοιας έκτασης που δεν μπορώ να διανοηθώ ότι ήταν τυχαία.
Πάντως, αν θέλετε μία συνολική απάντηση για το τι φταίει, θα σας έλεγα ότι οι αιτίες είναι κοινές με αυτές που εντοπίζουμε και στη λειτουργία του κράτους. Αυτό που απαιτείται να γίνει τόσο στην αυτοδιοίκηση, όσο και στην κεντρική διοίκηση είναι να εξυγιανθούν οι σχέσεις μεταξύ υπηρεσιών και αιρετών και να μην υπάρχει αυτός ο παράξενος εναγκαλισμός.
Το πρώτο μέλημα για μένα είναι η χειραφέτηση και η ενίσχυση των υπηρεσιών του Δήμου, κατά τέτοιο τρόπο ώστε να έχουμε υπαλλήλους εκπαιδευμένους, με διοικητική αυτοπεποίθηση, με πρωτοβουλία, με άποψη για τα θέματα του Δήμου, και κυρίως με συνείδηση ότι η αποστολή τους είναι να εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και όχι τις προσωπικές επιλογές του κάθε αιρετού. Επιτέλους, η δημόσια διοίκηση πρέπει να αποκτήσει συνέχεια, αυτοτέλεια, ξαναλέω αυτοπεποίθηση και επίγνωση του ρόλου της και να μη λειτουργεί ως παρακολούθημα. Να λειτουργεί ισότιμα με τους αιρετούς και να υπάρχει κλίμα συνεργασίας αλλά και συν-ευθύνης.
Νομίζω ότι μέχρι σήμερα, αυτό που γίνεται είναι η εκατέρωθεν επίρριψη ευθυνών των μεν στους δε. Οι μεν αιρετοί κατηγορούν τις υπηρεσίες, οι δε υπηρεσίες τους αιρετούς, κ.ο.κ., όλοι έχουν δίκιο και όλοι έχουν άδικο.
Στο παράδειγμα των πράξεων εφαρμογής, αν το έργο είχε αποφασιστεί και σχεδιαστεί από κοινού μεταξύ αιρετών και των συναρμόδιων υπηρεσιών είμαι σίγουρη ότι δεν θα βλέπαμε τόσες στρεβλώσεις.
Προσωπικά, θα παρομοίαζα την προσπάθεια με το χτίσιμο ενός σπιτιού. Ο ιδιοκτήτης του οικοπέδου είναι οι δημότες. Ο δήμαρχος είναι ο αρχιτέκτονας και οι υπηρεσίες του δήμου ο κατασκευαστής. Αν αυτοί οι τρεις παράγοντες δεν συνεννοηθούν, τότε θα μείνουμε στις εκσκαφές.
Αν πετύχω, θα πετύχω επειδή πιστεύω στην ομαδική προσπάθεια και επειδή απεχθάνομαι τις προκαταλήψεις και τους αποκλεισμούς.
Είστε όντως νέος άνθρωπος με όρεξη για δουλειά και δράση, εντάξει…
Ρισκάρει τίποτε ο πολίτης του Δήμου Σπάτων - Αρτέμιδος ή είναι ευκαιρία, αν επιλέξει: ΣΥΡΙΖΑ στις Ευρωεκλογές με Αλέξη Τσίπρα υποψήφιο πρόεδρο για την Ε.Ε., Ρένα Δούρου για την Περιφέρεια Αττικής και τη νέα δικηγόρο Λία Ντελάκη για δήμαρχο;
Διαπιστωμένα, πολλές φορές η ανάγκη του ανθρώπου για ασφάλεια είναι τόσο δυνατή που υπερακοντίζει την ανάγκη του για αξιοπρέπεια. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα των κακοποιημένων γυναικών, οι οποίες συνεχίζουν να υφίστανται την κακοποίηση εντός του οίκου, διότι τις φοβίζει το άγνωστο που κείται εκτός.
Ο πολίτης που θα κάνει την επιλογή που προτείνετε, ρισκάρει την ασφάλεια της κακοποίησης και κάνει μία επιλογή αξιοπρέπειας. Δυστυχώς μέχρι στιγμής, οι πολίτες επιλέγουν να μένουν με το βάρβαρο σύζυγο.
Ας ελπίσουμε ότι στις προσεχείς εκλογές, θα θελήσουν να δώσουν μία ευκαιρία στο νέο εραστή.
Η παράταξη του κ. Χ. Μάρκου κι ο ίδιος ως υποψήφιος Δήμαρχος, είχαν δεσμευθεί στις περασμένες εκλογές, πως σε ένα χρόνο θα είχαν αντιμετωπίσει το πρόβλημα της καθαριότητας… Τέσσερα χρόνια μετά, η κατάσταση δεν είναι τόσο τραγική όσο το 2010, αλλά δεν μπορείς να πεις και την πόλη καθαρή…
Τι μπορείτε λοιπόν να πείτε στο δημότη για τον πρώτο χρόνο αν διοικείτε εσείς το δήμο Σπάτων Αρτέμιδος από τον επόμενο Ιούνιο;
Σε καθεστώς μνημονίου, η προτεραιότητά μας θα είναι η ενίσχυση των κοινωνικών δομών, δεδομένου ότι υιοθετούμε πλήρως το σύνθημα - αίτημα «κανένας μόνος του στην κρίση». Όσον αφορά στο ζήτημα αυτό, έχουμε απόλυτη επίγνωση της ανάγκης υποστήριξης των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. Αυτό θα γίνει με σειρά στοχευμένων δράσεων που αφορούν τις ομάδες αυτές (άπορους, άνεργους, παιδιά, ηλικιωμένους, ΑμΕΑ, κακοποιημένες γυναίκες) και ενίσχυση των ήδη λειτουργούντων δράσεων, με ενεργοποίηση και συντονισμό από το Δήμο, όλων των κοινωνικών φορέων, οι οποίοι μέχρι σήμερα λειτουργούν με ένα απόθεμα κοινωνικής ευαισθησίας, αλλά χωρίς εντυπωσιακά αποτελέσματα, κυρίως διότι δεν δρουν από κοινού.
Παραδείγματος χάριν, μία άμεση παρέμβαση θα είναι η Δημιουργία στον Δήμο Γραφείου ευρέσεως εργασίας αλλά και επιμόρφωσης ανέργων, το οποίο θα βρίσκεται σε άμεση σύνδεση και θα υποστηρίζεται από τους συλλόγους των επαγγελματιών και από τις επιχειρήσεις της περιοχής, στις οποίες θα δώσουμε κίνητρα προκειμένου να προσλαμβάνουν εργαζόμενους που διαμένουν εδώ, ώστε να λειτουργήσει ένας μηχανισμός ανατροφοδότησης της τοπικής οικονομίας.
Πάντως, επειδή θίξατε το ζήτημα της καθαριότητας, θέλω να επισημάνω ότι από τα σκουπίδια που παράγει το κάθε νοικοκυριό το 80 % μπορεί να ανακυκλωθεί ή να κομποστοποιηθεί. Σήμερα ανακυκλώνεται το 5% και κομποστοποιείται το 0 % ! Σ΄ αυτόν τον τομέα, όμοροι Δήμοι έχουν κάνει τεράστια πρόοδο, ενώ αντίθετα στο Δήμο μας οι υποδομές της υπηρεσίας καθαριότητας λειτουργούν χωρίς ουσιώδη προγραμματισμό και ο Δήμος έχει μία απ΄ τις μεγαλύτερες αναλογίες κόστους αποκομιδής / κιλό προϊόντος, από τους 13 Δήμους της Ανατολικής Αττικής. Επειδή δεν καλούμαστε να ανακαλύψουμε την πυρίτιδα και το ζήτημα της καθαριότητας έχει αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά από άλλους Δήμους που έχουν προηγηθεί, τα εργαλεία για τη λύση του προβλήματος είναι γνωστά άρα δεν απαιτείται χρόνος για να τα ανακαλύψουμε, συνεπώς η καθαριότητα μπορεί να τεθεί ως άμεσα διαχειρίσιμη προτεραιότητα.
Οι δημοτικές εκλογές του 2014 δεν έχουν καμιά σχέση με ότι γνωρίζαμε έως σήμερα για τις τοπικές εκλογές. Εκ των πραγμάτων οι γενικότερες εξελίξεις: η φτώχεια και η μιζέρια των μνημονίων, το διακύβευμα των ευρωεκλογών και η διαφαινόμενη, ίσως προοπτική να επιλέξει η χώρα μας κι ο λαός της μια αξιοπρεπή πορεία στο δύσκολο ευρωπαϊκό περιβάλλον, επισκιάζουν σε σημαντικό βαθμό τις τοπικές υποθέσεις.
Όμως τα προβλήματα των δυο πόλεων είναι εδώ και τα συσσωρευμένα αδιέξοδα τόσων χρόνων ζητούν λύσεις, με δεδομένες τις περικοπές στη χρηματοδότηση των δήμων και ανοικτό το ενδεχόμενο ιδιωτικοποιήσεων υπηρεσιών ή απολύσεων εργαζομένων.
Υπάρχουν λύσεις σε ένα τέτοιο περιβάλλον;
Πόσο εκτός τόπου και χρόνου μοιάζουν οι «ανεξάρτητες» υποψηφιότητες που ζήσαμε;
Η υποψήφια δήμαρχος της Δημοτικής Ριζοσπαστικής Ανανέωσης Λία Ντελάκη, δίνει τις δικές της απαντήσεις...
Η Λία Ντελάκη κατάγεται από τα Σπάτα, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, και από το Ηράκλειο Κρήτης. Είναι απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και μιλά αγγλικά και γαλλικά.
Εργάστηκε ως συνεργάτης σε δικηγορικό γραφείο με κύριο αντικείμενο το αστικό και το εμπορικό δίκαιο μέχρι το 2002, και έκτοτε ασκεί ανεξάρτητη δικηγορία. Εργάστηκε ως Υπεύθυνη Νομικός στο Κτηματολογικό Γραφείο Παλλήνης, στο έργο «Μελέτη Δημιουργίας Ψηφιακής Βάσης Δεδομένων Ενεργών Τίτλων».
Συμμετείχε ως υποψήφια δημοτική σύμβουλος στον συνδυασμό «Σπάτα – Δικαίωμα στο Μέλλον» με επικεφαλής τον Χρήστο Τσαντήλα στις εκλογές του 2002 και εργάστηκε ως ειδική συνεργάτης στο Δήμο Σπάτων- Αρτέμιδος, από τον Απρίλιο του 2012.
Είναι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ Σπάτων - Αρτέμιδος και του Δικτύου Αλληλεγγύης της περιοχής.
Η υποψηφιότητα της και μόνο, ως η πρόταση της Δημοτικής Ριζοσπαστικής Ανανέωσης, ήρθε να ταράξει τα νερά στις δυο πόλεις οι οποίες μέχρι τώρα είχαν συνηθίσει οι υποψήφιοι να συστήνονται “ανεξάρτητοι”, ασχέτως αν είναι γνωστοί κομματικοί παράγοντες...
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Στην Ανατολική Αττική, ξέραμε ότι στις αυτοδιοικητικές εκλογές γίνονται συνεργασίες προσώπων και εκτός εξαιρέσεων οι συνδυασμοί δεν πρόσκεινται φανερά σε κάποιο πολιτικό χώρο.
Τι σας οδήγησε αυτή τη φορά να δημιουργήσετε δημοτική παράταξη με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ;
Το φαινόμενο των υπερκομματικών συνδυασμών απαντάται όχι μόνο στην Ανατολική Αττική αλλά σε όλες τις περιφερειακές ενότητες της χώρας και παλιότερα αποτελούσε και αίτημα των τοπικών κοινωνιών οι οποίες δικαιολογημένα δυσφορούσαν όταν καλούνταν να επιλέξουν τα αυτοδιοικητικά σχήματα, με μόνο κριτήριο την πρόσδεσή τους στο ένα ή το άλλο κόμμα. Προσωπικά, αντιλαμβάνομαι πλήρως το πόσο απελευθερωτικό είναι για τον πολίτη, να μπορεί να επιλέγει με βάση τη δική του προσωπική, βιωματική άποψη σχετικά με τα πρόσωπα που θεωρεί ο ίδιος κατάλληλα, χωρίς τις ασφυκτικές υποδείξεις της εκάστοτε «πεφωτισμένης» δεσποτείας του κόμματος, δεδομένου μάλιστα ότι και η ίδια πιστεύω ότι έντιμοι και ικανοί άνθρωποι βρίσκονται σε όλους τους πολιτικούς χώρους.
Ωστόσο, το φαινόμενο των υπερκομματικών συνδυασμών εξελίσσεται στην εξής -κατά την άποψή μου προβληματική- κατάσταση: Η συζήτηση για την αυτοδιοίκηση πλέον περιορίζεται μόνο στα πρόσωπα, χωρίς καμία αναφορά στις πολιτικές που ακολουθούνται και υπηρετούνται από τα πρόσωπα.
Οι συνδυασμοί σχηματίζονται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να περιλαμβάνουν όσο γίνεται περισσότερους «αναγνωρίσιμους» και δημοφιλείς υποψηφίους, οι οποίοι δεν έχουν κανένα κοινό στόχο ή όραμα, δεν αναλαμβάνουν καμία κοινή δέσμευση, και συσπειρώνονται προσωρινά και μόνο γύρω από την ιδέα της πιθανής εκλογικής νίκης.
Η δημιουργία δημοτικής παράταξης με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ, έχει σαν στόχο καταρχάς, να αναδείξει το ότι οι επιλογές στην Αυτοδιοίκηση, δεν είναι -και ποτέ δεν ήταν- ουδέτερες πολιτικά. Η αυτοδιοίκηση δε λειτουργεί σε κενό αέρος. Λειτουργεί μέσα στο πλαίσιο το οποίο διαμορφώνει η κεντρική πολιτική σκηνή.
Όταν η σημερινή κυβέρνηση αποφάσισε να καταργήσει τη δημοτική αστυνομία και τους σχολικούς φύλακες, να μειώσει τους πόρους κατά 70%, δε ρώτησε καμία τοπική κοινωνία, αν συμφωνεί ή όχι.
Επιπλέον στόχος της δημιουργίας δημοτικής παράταξης με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ είναι να εξοικειωθεί η τοπική κοινωνία με μία διαφορετική αντίληψη για τη συμμετοχή της στα κοινά.
Αυτό που ισχύει σήμερα, εγώ το ονομάζω «δημοκρατία της ανάθεσης και της ανάπαυσης».
Καταλαβαίνω απόλυτα γιατί έχει επικρατήσει το σύστημα της «λευκής επιταγής» στην πολιτική ζωή. Διότι είναι απλό και εύκολο.
Η πρότασή μας είναι πιο απαιτητική. Καλούμε την τοπική κοινωνία να επιλέξει και να προτείνει η ίδια ποιοι θέλει να την εκπροσωπήσουν στο δημοτικό και στα τοπικά συμβούλια. Να ιεραρχήσει η ίδια τις προτεραιότητες στην επίλυση των τοπικών προβλημάτων, εν ολίγοις, καλούμε τους δημότες να αναλάβουν οργανωμένη πρωτοβουλία και συντονισμένη δράση και αυτό είναι κάτι που έχουμε ξεχάσει πως γίνεται.
Προσωπικά, δεν μπορώ να κρίνω αυστηρά τους απέχοντες, διότι όπως είπα, κατανοώ απόλυτα τους μηχανισμούς που έχουν καταφέρει να «απονευρώσουν» και να αποκοιμίσουν την κοινωνία. Ωστόσο, είμαι αντίθετη πολιτικά με αυτούς που υιοθετούν τη στάση: «απέχω μεν – διαμαρτύρομαι δε», διότι η διαμαρτυρία χωρίς ενεργή συμμετοχή τελικώς, καταλήγει σε παθητική συναίνεση σε όσα μας έχουν επιβάλλει.
Δηλαδή, στο συνδυασμό σας θα είστε όλοι ΣΥΡΙΖΑ ή χωρούν κι άλλοι;
Το πλαίσιο των αρχών μας οριοθετείται από την ιδρυτική μας διακήρυξη, η οποία είναι προσιτή σε όλους μέσω του διαδικτύου, αλλά ως μία σύντομη απάντηση θα έλεγα ότι στο συνδυασμό μας χωρούν όσοι διαπνέονται από δημοκρατικές, ριζοσπαστικές, αντι- μνημονιακές και αντιφασιστικές αντιλήψεις.
Αν μπορούσα να επεκταθώ, θα έλεγα ότι η δημοκρατικότητα δεν είναι κάτι σαν «υπεύθυνη δήλωση», είναι στάση ζωής. Και οφείλω να προσθέσω ότι γνήσιους δημοκράτες, συναντώ και σε άλλους πολιτικούς χώρους, πλην του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, θα προσέθετα ότι ένα από τα κριτήρια που χρησιμοποιώ για να ανιχνεύσω την «προδιάθεση» για δημοκρατία, είναι το αν κάποιος σέβεται τη διαδικασία του διαλόγου και το συνομιλητή του. Εκτιμώ πολύ τους ανθρώπους που βλέπω να έχουν μεγαλύτερη ανάγκη να ακούσουν, παρά να μιλήσουν.
Όσον αφορά στη σύνθεση του συνδυασμού πάντως, ένα πολύ σοβαρό κριτήριο είναι η πρόθεση ενός εκάστου των υποψηφίων να θέσει τον εαυτό του στη διάθεση των αναγκών του Δήμου και να λειτουργήσει συλλογικά, δηλαδή χωρίς να προτάσσει το προσωπικό του όφελος και χωρίς να ακολουθεί μικροπολιτικές τακτικές.
Ευνόητο επίσης είναι ότι είμαστε διατεθειμένοι όλοι, να εμπιστευθούμε και να στηρίξουμε τους νέους και τις νέες του συνδυασμού.
Οι πολίτες, θα μπορούσε κάποιος να πει, έχουν τη δυνατότητα στην κάλπη του Ευρωκοινοβουλίου ή σ’ αυτή του Περιφερειάρχη να καταδικάσουν την πολιτική των μνημονίων, όπως τους καλεί ο πολιτικός σας χώρος. Μήπως σε επίπεδο Δήμου θα πρέπει να τεθούν πιο τοπικά κριτήρια;
Όπως έχω ήδη αναφέρει, είναι εντελώς εσφαλμένο να πιστεύει κανείς ότι τα τοπικά προβλήματα των Δήμων και τα εργαλεία επίλυσής τους, υπάρχουν ανεξάρτητα από τη γενική κατάσταση της χώρας και τις επιλογές της κεντρικής εξουσίας αλλά και της ασκούμενης ευρωπαϊκής πολιτικής.
Τα τελευταία 4 χρόνια, υπό τα όμματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, διεξάγεται μία λυσσαλέα επίθεση προς οποιοδήποτε θεσμό βρίσκεται κοντά στον πολίτη και έχει ως αποστολή την θεραπεία των αναγκών του. Πλήττεται βάναυσα η παιδεία, πλήττεται η υγεία και βεβαίως στο στόχαστρο των μνημονιακών κυβερνήσεων βρέθηκε και η αυτοδιοίκηση.
Θεωρώ ότι η αντίδραση των πολιτών πρέπει να είναι ακριβώς ανάλογη με την επίθεση που δέχεται. Αν αντιληφθεί ο δημότης ότι μέσω της συρρίκνωσης του θεσμού της αυτοδιοίκησης, συρρικνώνονται και τα δικά του δικαιώματα, είναι βέβαιον ότι θα καταψηφίσει την πολιτική των μνημονίων και σε επίπεδο Δήμου.
Εξάλλου, ποτέ δεν ισχυριστήκαμε ως παράταξη ότι θα εγκατασταθούμε έξω από το Υπουργείο Εσωτερικών και το Υπουργείο Οικονο- μικών και θα διαδηλώνουμε, αφήνοντας την επίλυση των τοπικών καθημερινών προβλημάτων στο μηχανισμό του αυτόματου πιλότου.
Ευτυχώς και για εμάς και για τους πολίτες, τα αυτοδιοικητικά στελέχη της περιοχής μας που συμμετέχουν στο συνδυασμό μας, έχουν δώσει το στίγμα τους και έχουν έμπρακτα αποδείξει ότι έχουν και θέληση και γνώση των τοπικών ζητημάτων. Ας μην ξεχνάμε, ότι βρίσκονταν στην πρωτοπορία όλων των κινημάτων που είχαν ως επίκεντρο την ποιότητα ζωής του πολίτη, όπως τον περιορισμό των συνεπειών από τη λειτουργία του αεροδρομίου, την προστασία του περιβάλλοντος, τη δημιουργία και ενίσχυση των δομών αλληλεγγύης. Επίσης, δεν είναι διόλου τυχαίο ότι η διαδρομή τους κατέδειξε ότι όλοι τους ενεργούσαν με ένα αίσθημα αποστολής και κανένας εξ αυτών δεν συμπεριφέρθηκε ως ιμάντας διεκπεραίωσης μικροσυμφερόντων. Για το λόγο αυτό αισθάνομαι την ανάγκη να τους ευχαριστήσω και προσωπικά, διότι η στάση τους αποτέλεσε και το θεμέλιο της δικής μας προσπάθειας και μας επιτρέπει να πούμε πειστικά στον κόσμο, ότι υπάρχουν και άλλες αντιλήψεις, άλλοι δρόμοι, διαφορετικά υποδείγματα συμπεριφοράς.
Οι άνθρωποι αυτοί, σε συνδυασμό με όσους εισέρχονται για πρώτη φορά στο στίβο των δημοτικών εκλογών φέρνοντας τις ιδέες τους και τον ενθουσιασμό τους, μπορούν να αποτελέσουν έναν μηχανισμό που θα πυροδοτήσει, επιτέλους, τις εξελίξεις στο Δήμο μας.
Ο κ. Δ. Μάρκου, είναι νέος άνθρωπος κι αυτός κι ανήκει στη Νέα Δημοκρατία. Παρ’ όλα αυτά όμως λέει ότι κατεβαίνει ως ανεξάρτητος. Πως το σχολιάζετε;
Αυτό είναι το σχέδιο επιβίωσης του κ. Μάρκου. Αλλά για να είμαστε ακριβείς και δίκαιοι, δεν είναι μόνο δικό του, είναι και του κόμματός του. Είναι κεντρική πολιτική επιλογή της Νέας Δημοκρατίας η οποία φοβούμενη την επερχόμενη συντριβή, από την καταδίκη των υποψηφίων που πρόσκεινται σε αυτήν, τους απαλλάσσει από το άλλοτε πολυπόθητο χρίσμα το οποίο γι΄ αυτούς σήμερα, θα λειτουργούσε ως «στίγμα».
Σε κάθε περίπτωση ωστόσο, επειδή όλοι οι άνθρωποι δικαιούνται να αλλάζουν γνώμη και να επανατοποθετούνται, αν διαφωνεί ρητά με την πολιτική που άσκησε το κόμμα του και τις συνέπειες που είχε αυτό στην αυτοδιοίκηση, υποθέτω θα μας το πει. Αρκεί βεβαίως, να μας πείσει ότι το εννοεί.
Η λύση του «γόρδιου δεσμού» με τις πράξεις εφαρμογής, τη σχολική στέγη και άλλα χρονίζοντα προβλήματα των δυο πόλεων του Δήμου, από τι εξαρτώνται;
Γιατί δεν λύθηκαν μέχρι σήμερα; Ήταν ανίκανοι όλοι οι προηγούμενοι δήμαρχοι, δεν προσπάθησαν;
Τι συμβαίνει τελικά; Και γιατί εσείς θα μπορέσετε;
Ειδικά οι πράξεις εφαρμογής αποτελούν εξειδικευμένα τεχνικά ζητήματα, με υψηλές απαιτήσεις για επιστημονική γνώση τόσο από τους αιρετούς που τις αποφασίζουν και τις σχεδιάζουν, όσο και από τις υπηρεσίες που καλούνται να υποστηρίξουν τον σχεδιασμό.
Οι προηγούμενοι δήμαρχοι, ειδικά αυτοί που αποφάσισαν τις εντάξεις στο σχέδιο πόλης, έκαναν ασκήσεις επί χάρτου.
Το μέλημά τους ήταν να βάλουν μία περιοχή στο σχέδιο, ώστε να μπορέσουν να αντλήσουν ψήφους από αυτή την πρωτοβουλία και εν συνεχεία εγκατέλειπαν το εγχείρημα στην τύχη του. Σε κάποιες περιπτώσεις δε, ακόμη χειρότερα, έκαναν ότι μπορούσαν για να το υπονομεύσουν προς ίδιον όφελος. Όπως αντιλαμβάνεστε, οι αιτίες των προβλημάτων δεν είναι οι ίδιες σε όλες τις περιπτώσεις.
Όσον αφορά στην Αρτέμιδα το σφάλμα έγκειται στο ότι ανατέθηκαν όλες οι μελέτες και για τις 11 πολεοδομικές ενότητες σε ένα μελετητικό γραφείο. Αδιανόητο. Αν ο τότε Δήμαρχος γνώριζε τι σημαίνει πράξη εφαρμογής και δη σε περιοχές με εκτεταμένη αυθαίρετη δόμηση, θα αντιλαμβανόταν πόσο παρακινδυνευμένη ήταν αυτή η επιλογή. Ο Δήμος σήμερα βρίσκεται σε αντιδικία με τον μελετητή.
Όσον αφορά στα Σπάτα, τόσο στην περίπτωση των Μυκηναϊκών Τάφων όσο και στην περίπτωση των Επιχειρηματικών Πάρκων, οι πράξεις εφαρμογής σχεδιάστηκαν χωρίς ο Δήμος να έχει προηγουμένως εξασφαλίσει τα χρήματα για να τις εφαρμόσει και να καταβάλλει τις αντίστοιχες αποζημιώσεις στους ιδιοκτήτες, με το σκεπτικό «το κάνω εγώ και πληρώνει ο επόμενος». Δυστυχώς όμως η παθολογία δεν εξαντλείται σε αυτό. Και στις δύο παραπάνω περιοχές, οι κυρωμένες ήδη πράξεις εφαρμογής, εμφανίζουν και τεχνικά αλλά και νομικά σφάλματα, τα οποία είναι τέτοιας έκτασης που δεν μπορώ να διανοηθώ ότι ήταν τυχαία.
Πάντως, αν θέλετε μία συνολική απάντηση για το τι φταίει, θα σας έλεγα ότι οι αιτίες είναι κοινές με αυτές που εντοπίζουμε και στη λειτουργία του κράτους. Αυτό που απαιτείται να γίνει τόσο στην αυτοδιοίκηση, όσο και στην κεντρική διοίκηση είναι να εξυγιανθούν οι σχέσεις μεταξύ υπηρεσιών και αιρετών και να μην υπάρχει αυτός ο παράξενος εναγκαλισμός.
Το πρώτο μέλημα για μένα είναι η χειραφέτηση και η ενίσχυση των υπηρεσιών του Δήμου, κατά τέτοιο τρόπο ώστε να έχουμε υπαλλήλους εκπαιδευμένους, με διοικητική αυτοπεποίθηση, με πρωτοβουλία, με άποψη για τα θέματα του Δήμου, και κυρίως με συνείδηση ότι η αποστολή τους είναι να εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και όχι τις προσωπικές επιλογές του κάθε αιρετού. Επιτέλους, η δημόσια διοίκηση πρέπει να αποκτήσει συνέχεια, αυτοτέλεια, ξαναλέω αυτοπεποίθηση και επίγνωση του ρόλου της και να μη λειτουργεί ως παρακολούθημα. Να λειτουργεί ισότιμα με τους αιρετούς και να υπάρχει κλίμα συνεργασίας αλλά και συν-ευθύνης.
Νομίζω ότι μέχρι σήμερα, αυτό που γίνεται είναι η εκατέρωθεν επίρριψη ευθυνών των μεν στους δε. Οι μεν αιρετοί κατηγορούν τις υπηρεσίες, οι δε υπηρεσίες τους αιρετούς, κ.ο.κ., όλοι έχουν δίκιο και όλοι έχουν άδικο.
Στο παράδειγμα των πράξεων εφαρμογής, αν το έργο είχε αποφασιστεί και σχεδιαστεί από κοινού μεταξύ αιρετών και των συναρμόδιων υπηρεσιών είμαι σίγουρη ότι δεν θα βλέπαμε τόσες στρεβλώσεις.
Προσωπικά, θα παρομοίαζα την προσπάθεια με το χτίσιμο ενός σπιτιού. Ο ιδιοκτήτης του οικοπέδου είναι οι δημότες. Ο δήμαρχος είναι ο αρχιτέκτονας και οι υπηρεσίες του δήμου ο κατασκευαστής. Αν αυτοί οι τρεις παράγοντες δεν συνεννοηθούν, τότε θα μείνουμε στις εκσκαφές.
Αν πετύχω, θα πετύχω επειδή πιστεύω στην ομαδική προσπάθεια και επειδή απεχθάνομαι τις προκαταλήψεις και τους αποκλεισμούς.
Είστε όντως νέος άνθρωπος με όρεξη για δουλειά και δράση, εντάξει…
Ρισκάρει τίποτε ο πολίτης του Δήμου Σπάτων - Αρτέμιδος ή είναι ευκαιρία, αν επιλέξει: ΣΥΡΙΖΑ στις Ευρωεκλογές με Αλέξη Τσίπρα υποψήφιο πρόεδρο για την Ε.Ε., Ρένα Δούρου για την Περιφέρεια Αττικής και τη νέα δικηγόρο Λία Ντελάκη για δήμαρχο;
Διαπιστωμένα, πολλές φορές η ανάγκη του ανθρώπου για ασφάλεια είναι τόσο δυνατή που υπερακοντίζει την ανάγκη του για αξιοπρέπεια. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα των κακοποιημένων γυναικών, οι οποίες συνεχίζουν να υφίστανται την κακοποίηση εντός του οίκου, διότι τις φοβίζει το άγνωστο που κείται εκτός.
Ο πολίτης που θα κάνει την επιλογή που προτείνετε, ρισκάρει την ασφάλεια της κακοποίησης και κάνει μία επιλογή αξιοπρέπειας. Δυστυχώς μέχρι στιγμής, οι πολίτες επιλέγουν να μένουν με το βάρβαρο σύζυγο.
Ας ελπίσουμε ότι στις προσεχείς εκλογές, θα θελήσουν να δώσουν μία ευκαιρία στο νέο εραστή.
Η παράταξη του κ. Χ. Μάρκου κι ο ίδιος ως υποψήφιος Δήμαρχος, είχαν δεσμευθεί στις περασμένες εκλογές, πως σε ένα χρόνο θα είχαν αντιμετωπίσει το πρόβλημα της καθαριότητας… Τέσσερα χρόνια μετά, η κατάσταση δεν είναι τόσο τραγική όσο το 2010, αλλά δεν μπορείς να πεις και την πόλη καθαρή…
Τι μπορείτε λοιπόν να πείτε στο δημότη για τον πρώτο χρόνο αν διοικείτε εσείς το δήμο Σπάτων Αρτέμιδος από τον επόμενο Ιούνιο;
Σε καθεστώς μνημονίου, η προτεραιότητά μας θα είναι η ενίσχυση των κοινωνικών δομών, δεδομένου ότι υιοθετούμε πλήρως το σύνθημα - αίτημα «κανένας μόνος του στην κρίση». Όσον αφορά στο ζήτημα αυτό, έχουμε απόλυτη επίγνωση της ανάγκης υποστήριξης των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. Αυτό θα γίνει με σειρά στοχευμένων δράσεων που αφορούν τις ομάδες αυτές (άπορους, άνεργους, παιδιά, ηλικιωμένους, ΑμΕΑ, κακοποιημένες γυναίκες) και ενίσχυση των ήδη λειτουργούντων δράσεων, με ενεργοποίηση και συντονισμό από το Δήμο, όλων των κοινωνικών φορέων, οι οποίοι μέχρι σήμερα λειτουργούν με ένα απόθεμα κοινωνικής ευαισθησίας, αλλά χωρίς εντυπωσιακά αποτελέσματα, κυρίως διότι δεν δρουν από κοινού.
Παραδείγματος χάριν, μία άμεση παρέμβαση θα είναι η Δημιουργία στον Δήμο Γραφείου ευρέσεως εργασίας αλλά και επιμόρφωσης ανέργων, το οποίο θα βρίσκεται σε άμεση σύνδεση και θα υποστηρίζεται από τους συλλόγους των επαγγελματιών και από τις επιχειρήσεις της περιοχής, στις οποίες θα δώσουμε κίνητρα προκειμένου να προσλαμβάνουν εργαζόμενους που διαμένουν εδώ, ώστε να λειτουργήσει ένας μηχανισμός ανατροφοδότησης της τοπικής οικονομίας.
Πάντως, επειδή θίξατε το ζήτημα της καθαριότητας, θέλω να επισημάνω ότι από τα σκουπίδια που παράγει το κάθε νοικοκυριό το 80 % μπορεί να ανακυκλωθεί ή να κομποστοποιηθεί. Σήμερα ανακυκλώνεται το 5% και κομποστοποιείται το 0 % ! Σ΄ αυτόν τον τομέα, όμοροι Δήμοι έχουν κάνει τεράστια πρόοδο, ενώ αντίθετα στο Δήμο μας οι υποδομές της υπηρεσίας καθαριότητας λειτουργούν χωρίς ουσιώδη προγραμματισμό και ο Δήμος έχει μία απ΄ τις μεγαλύτερες αναλογίες κόστους αποκομιδής / κιλό προϊόντος, από τους 13 Δήμους της Ανατολικής Αττικής. Επειδή δεν καλούμαστε να ανακαλύψουμε την πυρίτιδα και το ζήτημα της καθαριότητας έχει αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά από άλλους Δήμους που έχουν προηγηθεί, τα εργαλεία για τη λύση του προβλήματος είναι γνωστά άρα δεν απαιτείται χρόνος για να τα ανακαλύψουμε, συνεπώς η καθαριότητα μπορεί να τεθεί ως άμεσα διαχειρίσιμη προτεραιότητα.